MEDYANIN ETKİNLİĞİ YETKİNLİĞİNE BAĞLIDIR

[qx81]

MEDYANIN ETKİNLİĞİ YETKİNLİĞİNE BAĞLIDIR

Düzce’de basın kuruluşlarının varlığı çok eskilere dayanmakta. Görsel medya ise on beş yıldır varlığını sürdürmekte. Ama ne kadar var ve kime nasıl ulaşıyor bunu kestirmek zor. Şimdi size Düzce’nin basın geçmişinden bahsedeceğim. Bunun yanında da görsel basının sizlere nasıl ulaştığını veya ulaşamadığını gözler önüne sereceğim.

İlk olarak Av. Mustafa Tunç 1944 yılında bir grup arkadaşıyla birlikte “Filiz” isminde bir dergiyi yayın hayatına geçirdiler. Yine bu yıllarda ilk yerel gazetemiz olan “Düzce” adında haftalık bir gazete Naci Baysal tarafından yayın hayatına geçirilir.

Zekeriya Alpay 1948’de "Zincirlikuyu" adlı dergiyi, Orhan Bayraktar ise 1950'de "Kuvvet" ve 1951 'de de "Düzce" adlı haftalık gazeteleri yayımlamıştır.

1951 yılında da Bedrettin Maradit "Düzce Postası Gazetesi" ile Düzce'nin ilk kalıcı ve bugün kadar yayın hayatını sürdüren günlük gazetesini kurmuştur. 1959 yılında Şakir Karataş ise "Yeni Düzce Gazetesi" ile Düzce'nin 2. günlük gazetesini yayın hayatına başlatmıştır. Yine aynı yıllarda Hilmi Baysal "Doğuş" Gazetesini yayınlamaya başlamıştır.

1963 yılında Bedrettin Maradit, Hilmi Baysal ve Şakir Karataş ortaklığında "İstiklal" adlı bir günlük gazete yayınlamış fakat; bu gazete 11 aylık yayın hayatının sonunda kapanmıştır.

Düzce’nin basın geçmişinde beş ile on yıl arasında yayın yapan üç adet haftalık gazete bulunmaktadır. 1961 yılında Gürbüz Kamburoğlu'nun "İleri Gazetesi", "Doğuş Gazetesi", 1968 yılında basılan Ziya Bedir 'in "Haber Gazetesi" ve 1969 yılında çıkan Turan Şahin 'in "Ferman" Gazetesidir.

1980 yılında Ali Beşer "Damla Gazetesi" nin yayın hayatını başlatmış, 1984 yılına kadar haftalık yayınlanan Damla Gazetesi, bu tarihten sonra günlük olarak basılmaya başlamıştır.

Farklı zamanlarda çıkan yayınlar arasında Vilayet Gazetesi, Düzder Dergisi, Flaş Dergisi, Söz Gazetesi, Objektif Gazetesi, Yeni Ses Gazetesi yer almıştır. Yazılı basının bu şekilde yükselişi gerçekten güzel ve taktire şayan ama; görsel medya için aynısını söylemek ne derece doğrudur acaba?

Bu sıralarda yazılı basının yanı sıra görsel basın kuruluşlarının da kurulma gereği duyulur. Ülkemizde yerel yayın sisteminin gelişmesiyle medya artık görsellik kazanır. Düzce, 1994 yılında tarihinde ilk kez görsel medya aracı yerel televizyon kanalı ile tanışmış ve Önder Tonyalı 'nın kuruculuğu ve yönetim kurulu başkanlığında Öncü TV yayına başlamıştır. Öncü TV halen yayınını sürdürmektedir. Sonraki yıllarda MTV adıyla yayın yapan diğer TV kuruluşu ise Murat Kapoğlu 'nun yönetim kurulu başkanlığında Düzce TV ismi ile yayınını sürdürmektedir.

Ama burada bir parantez açmaktan kendimi alı koyamıyorum. Çünkü basın geçmişimiz ve köklü kuruluşlarımız üzerine düşen görevi ne derece yerine getirmekte? Önce bu sorunun cevabını arayalım. Çünkü bir basın yayın organının (TV, gazete, dergi vb.) en temel amacı halka en kolay yoldan ve en kaliteli biçimde yayın sunmak olmalıdır.

Bu gün baktığımızda dijital yayın kanalları arasında Düzce’den bir TV kanalı görememekteyiz. Halbuki o kadar gereksiz ve faydasız kanallar yer almaktayken bizim kanallarımız niye Düzcelilere olan temel görevini yerine getirmiyor? Neden Dünya’nın dört bir yanında ki Düzceli hemşehrilerine yayın yapmaktan kaçınıyor. Diyeceksiniz ki İnternet yayınları var: var ama ne kadar var? Görüntü ve ses kalitesi düşük ve ara sıra kopan bir yayın. Ayrıca herkesin evinde interneti veya bilgisayarı var mı? Ama belki de yüzde doksanının evinde bir televizyonu var. Büyük bir kısmı da yayını dijital alıcılarla izliyor.Yani yerel yayını izlemiyor.

Şimdi değerli okurlarıma soruyorum Düzceliler olarak aynı vatan üzerinde veya Dünya’nın herhangi bir yerinde Düzce’den haberdar olmak en temel hakkımız değil mi? Amaç halka seslerini duyurmaksa görsel medya hala niye bundan kaçıyor?

01.12.2009

ÖZKAN ALKAN

ozkan.81@hotmail.com